Nieuws
-
Boek Laura voor een Live column!
➖ Een tekst op maat, live door Laura geschreven, speciaal voor jou
Zittend op het podium tijdens een debat of een andere bijeenkomst zoekt Laura van Dolron naar verbanden, ontregeling, ontroering en kwetsbaarheid. In de directheid van het moment, speciaal voor dat moment en die gelegenheid, schrijft Laura vervolgens een tekst die zij na afloop van het evenement voorleest.
De teksten die Laura schrijft zijn grappig, poëtisch, kwetsbaar en heel onverwacht. Laura heeft oog voor de kleine momenten van hetgeen wat gebeurd is en brengt met theatrale kracht een bijzonder afsluitend moment bij een bijeenkomst.
Laura kan geboekt worden als action writer voor verschillende evenementen. Voor meer informatie stuur je een mail naar thomas@viarudolphi.nl.
Reacties op Laura van Dolrons Action Writing
‘Het had een bijzonder effect om het hele programma nog een keer in versnelling mee te maken, maar dan in het hoofd van iemand anders. Het was oprecht en kwetsbaar en daarnaast ook mooi en vol met interessante gedachtes.’ Brainwash Festival‘Het publiek was dolenthousiast! Laura raakte de juiste snaar en zette de toon voor de rest van de middag, heel knap! Iedereen was ontspannen en ontvankelijk. Ik was geraakt door haar optreden om meerdere redenen.’ Carlien Oudes, ZomerExpo
‘Aan het eind vatte Laura het hele programma op onnavolgbare wijze samen. Geestig, slim en welbespraakt. Niet eerder klonk een applaus zo hard voor wat bij ons ’de column’ heet maar waarmee we Laura te kort doen.’ Marleen Stoltz (programmeur De Nieuwe Liefde)
‘Het was een bijeenkomst over ingewikkeld cijfermateriaal. Laura bracht alles terug in het enige juiste menselijke perspectief en gaf de bijeenkomst lucht en ruimte.’ Walther van den Heuvel (hoofd programmering Theater Rotterdam)
‘Schijnbaar moeiteloos sluit zij aan bij wat besproken werd en besproken moet worden, maar dan in haar eigen vocabulaire, als een buitenstaander die scherp kan voelen en luisteren. Anders dan anderen theatermakers en live columnisten gaat zij niet op zoek naar de gemakkelijke lach, uitvergrotend en spiegelend wat eenvoudig komisch gemaakt kan worden, maar nodigt zij liefdevol, ernstig en vrolijk een andere blik uit. Inspirerend en zeer to-the-point.’ Maureen Sie (bijzonder hoogleraar namens de stichting Socrates, Universitair Hoofddocent Faculteit Wijsbegeerte, Erasmus Universiteit Rotterdam)
-
Eindelijk weer in de theaters vanaf 9 juni!
(foto Diederick Bulstra)
Theatertournee De Nieuwe Laura
Tourdata: van 9 juni t/m 14 juli 2021
Na een memorabele pre-première reeks in een gekraakt Frascati, waarin van Dolron één-op-één voorstellingen speelde voor diegene die van essentieel belang zijn in deze veranderende wereld: de journalisten, komt De Nieuwe Laura naar uw theater vanaf 9 juni!
“Nooit eerder voor zo weinig publiek gespeeld in de première week en nooit zo veel persaandacht gehad. Liever had ik volle zalen maar dit was beter dan niets…VEEEEL beter.”
In de luwte van de lockdown heeft Laura van Dolron een nieuwe voorstelling ge-maakt De Nieuwe Laura. Wat een kritiek aan theater moest worden, werd een ode aan de sector.
De Nieuwe Laura is een onnadrukkelijk feministisch pamflet, een midlife pauze, een afscheids-voorstelling en een overzichtstentoonstelling. Ja allemaal ja!
“…in de rust en de ruimte die de pandemie ons geeft schreef ik met plezier en liefde een voorstel-ling over theater en de echte wereld. Hoe meer ik dacht dat de voorstelling niet door zou gaan hoe meer plezier ik kreeg in het maken. Elke dag dat ik niet gebeld werd met de vraag “hoeveel bossen bloemen wil je op de première…?” werd het beter. Het is een liefdesverklaring aan niet essentiële dingen die van belang zijn, aan de plekken waar je even pauze kunt nemen, aan de mensen die je doen denken “let maar niet op mij”… aan het publiek en en en.. een viering van het woord EN.”
★★★★ Hartverwarmend | Vincent Kouters [Volkskrant]
‘De Nieuwe Laura is een zoektocht, met de nodige omwegen en doodlopende weggetjes, naar de waarde van theater. Misschien niet heel opzienbarend, maar door de vele, mooie anekdoten die ze vertelt, wel hartverwarmend.’
★★★★ Doordenkertjes | Hanny Alkema [Trouw]
‘Van Dolron verleidt jouw brein achteloos tot doordenkertjes over eigen werk en privé.’
★Keuze van de criticus★ Meesterverteller en het meisje | Fransien van der Putt [Theaterkrant]
‘Ongemeen scherp geformuleerde en genereuze observaties. Ook nu is ze meester in het spelen met de regels van het spel, besteedt ze veel aandacht aan de gevoeligheid van het moment en laat ze de spanning over de paradoxale natuur van haar optreden openlijk toe.’
Intieme pauzeplek | .…..[Parool]
‘Nieuwe Laura biedt intieme pauzeplek.’
★★★★ Wauw. | Els van Steenberghe [Focus.Knack.BE]
‘Het theater dat van Dolron brengt, is een genre op zich. Speciaal ontworpen decors, kostuums, meesterlijke belichting of een imposant of fictief verhaal: je hoeft er niet naar te zoeken. Zij ge-bruikt haar leven als springplank om het over het leven te hebben.’
Uitpuilende zalen| Herien Wensink [Volkskrant]
‘..haar nieuwe voorstelling? Die speelt ze straks alsnog, voor iedereen die maar wil. In uitpuilende zalen, hoop ik.’
Warm bad| Harpers Bazaar
‘De Nieuwe Laura is een gewaagde set, maar ook slim, bleek al snel toen er ruimschoots over haar geschreven werd.’
●●●● weerstand en instemming | Ron Rijghard [NRC]
‘In De nieuwe Laura roept Van Dolron weerstand en instemming op. Het is ‘en-en’, de levenshou-ding die ze zelf propageert. Met een positieve balans.’
Meesterverteller | Joyce Roodnat [NRC Column]
‘Ik prijs me gelukkig met de anderhalvemetermaatregel, anders was het denkbaar dat ik Van Dol-ron in de armen zou vliegen – en ik ken haar niet eens persoonlijk. En er is nog iets, ik moet vaak huilen van haar shows. Dat moet nu niet gebeuren, dat is gênant als je een one-woman bent.’
Laura maakt altijd theater voor mij alleen, zo voelt dat althans | Hein Janssen [op Facebook]
‘Of er nou 1, 2, 30 of 150 mensen zitten – Laura maakt altijd theater voor mij alleen, zo voelt dat althans. Ik zweefde dus weg van de werkelijkheid en leerde over het nut en onnut van applaus, de rol van de toeschouwer, de soms wezenloze blik van poezen, de beslotenheid van het theater ver-sus de echte wereld. En nog veel meer.’
In de beperking toont zich de meester| Esther Kouters [Telegraaf]
‘Via één-op-één voorstellingen terug naar gevulde zalen. In de beperking toont zich de meester.’
Applaus | Evelyne Coussens [e-tcetera.be]
‘Theatermaker Laura van Dolron liet zich nooit, en laat zich ook nu niet voor één gat vangen. Melig wordt Van Dolron soms, slim blijft ze altijd, en door de ingenieuze tekstconstructie blijft het opzet van De Nieuwe Laura tot het eind aangenaam onzeker.Weet je, De Nieuwe Laura is gewoon de oude, in goede doen. Genadevolle stilte. Applaus.’
EINDE PERSBERICHT
Foto: Lars van den Brink
Credits:
Tekst en performance: Laura van Dolron. Techniek: Saskia Koenders
Zakelijk leiding en verkoop: Theaterzaken Via Rudolphi
Deze voorstelling wordt mede mogelijk gemaakt het NORMA Fonds en Fonds Podiumkunsten.
-
Parade Den Haag 2 tm 6 juli
Laura op De Parade Den Haag van 2 t/m 6 juli
Genoeg theater in het echte leven, meer echt leven in het theater. Laura van Dolron, koningin van de kwetsbaarheid brengt een ode aan theater, aan wat er mooi is en wat beter kan. Een ode aan EN in plaats van OF.
Met humor en zelfspot, met haar hele hart en zonder rol, met lachen door je tranen heen.
De pers over De Nieuwe Laura:
‘Meesterverteller’ – NRC****
‘Ze is in de eerste plaats een meesterversteller, iemand die je meesleept in een verhaal dat aan de kern van het menselijke zijn raakt, en getuigt van lijden en vergeving, ook voor zichzelf.’ – De Standaard****Koop snel je kaarten met diner via de Parade:
-
Laura stroooomt de wereld in
➖ Blind Breakfast Theater Rotterdam donderdag 20 Mei
Theater Rotterdam heeft een blind date voor mij geregeld daar ontbijt ik mee en dan schrijf ik een stuk of liefdesverklaring op het eerste gezicht die ik s’avonds voorlees…straks voor publiek nu voor de camera…ook goed.
Met de geweldige Frank van Kasteren die daar weer direct vanuit zijn hart muziek van maakt.
Benieuwd wie het is, benieuwd wie ik ben dan en hoop dat je kijkt.
Dit is dan echt de laatste stream…beloofd…daarna live.
Hoewel ik best genoot van jullie huiskamers en daar te mogen zijn.
Liefs jullie Laura.
Kaartverkoop via Theater Rotterdam:
https://www.theaterrotterdam.nl/agenda/8765/Laura_van_Dolron/Blind_Breakfast/
Terugkijken: bekijk hier de stream van de voorstelling in De Studio in Antwerpen van 29 april!
LAURA STROOOOMT DE WERELD IN
Een livestream van Laura van Dolron
Laura zegt Sorry 29.04.2021 | 20u De Studio Antwerpen*livestream
Anderhalve meter aanhouden of je kritisch verhouden tot het beleid? Wat doe je als je klaar bent met Corona maar Corona nog niet klaar is met jou? Dicht op de huid van de actualiteit schrijft en streamt Laura van Dolron over hoe het er nu voorstaat. Over de vraag of burgerplicht dit of dat is en hoe we omgaan met de kloof die dreigt als we anders denken over de pandemie.
In De Studio in Antwerpen schreef Laura in het kader van de Maand van de Filosofie: Laura zegt sorry. Twee dagen kijkt ze in de spiegel en stelt ze vragen, aan zichzelf en aan Steve Aernouts.
“Steve is heel kritisch over de maatregelen en ik merk dat ik het moeilijk vind om mijn positie te bepalen. Soms krijg ik het gevoel hem in de steek te laten…ik ga met hem praten over burgerplicht en kritisch zijn en waarom het woord wappie weinig helpt en hoeveel ik van hem hou.”
Lukt het ons om te blijven praten ook al kiezen we een andere houding ten opzichte van wat er aan de hand is?
Donderdag 29 april 20:00u Laura zegt sorry De Studio Antwerpen*livestream
-
Laura van Dolron omarmt imperfectie met nieuwe stand-up philosophy voorstelling ‘De Nieuwe Laura’
➖ De Nieuwe Laura komt er hoe dan ook. Mét of zonder lockdown en mét live publiek, veel of weinig
Laura van Dolron kraakt Frascati
Première: zodra het kan, op de eerste dag dat theaters opengaan
Theatertour: zodra het kan t/m de zomer 2021
“De lente gaat sowieso door, en mijn première ook. Kleiner en intiemer misschien, minder waardevol? Zeker niet.”
Laura van Dolron kraakt Frascati.
In een tijd waarin niets doorgaat, focust Laura van Dolron op wat wel:De Nieuwe Laura- gaat sowieso door
In de week waarin ze in première zou gaan [15-19 februari] kraakt van Dolron Theater Frascati en speelt ze elke dag voor een éénkoppig publiek.
Privé theater, in de luwte van de lockdown.
In de beperking toont zich de meester.Wat een kritiek aan theater moest worden werd een ode aan de sector.
Laura van Dolron speelt één op één voor mensen uit het veld die zij dankbaar is. Emilio Guzman omdat hij zo lief en grappig tegelijk is, Hein Janssen omdat hij Laura zag voor zij het zelf zag, de directeur van het theater die geplaagd door de subsidie dans en corona hobbels wel een verzetje kan gebruiken en natuurlijk de recensenten waar Laura ooit bang voor was maar die best mee vallen nu ze voor een stervende vrouw speelde in haar tuin.
De Nieuwe Laura is een onnadrukkelijk feministisch pamflet, een afscheidsvoorstelling, een overzichtstentoonstelling.
Ja allemaal, ja.De première voor publiek voor De Nieuwe Laura komt, zodra het weer kan.
-
Ook op de hoogte blijven van het werk van Laura?
Schrijf je via deze link in voor de nieuwsbrief!
en ontvang brieven van Laura van Dolron -
‘Wat we normaal niet horen’ in reprise
We hebben allemaal een verhaal, maar niet elk verhaal wordt genoeg gehoord. Stand-up philosopher Laura van Dolron vroeg Het Zuidelijk haar op blind dates te sturen naar plekken waar mensen zijn, die je normaal niet hoort. Ze ontdekte verhalen die wondermooi, soms verdrietig of pijnlijk en vaak hoopvol zijn.
Van Dolron ontmoette mensen in onder andere en tbs-kliniek, een hospice, bij de AA en in een dagopvang voor dakloze illegalen. “Deze mensen hebben een indrukwekkend levensverhaal en zullen zelden aan talkshowtafels komen. De schreeuwers laten zich wel horen, maar de mensen die niet de macht of de behoefte hebben om zich te uit te spreken, hebben vaak meer zinnigs te vertellen.”
Check hier alle speeldata
Foto: Bart Grietens
-
Theatermaker Laura van Dolron geeft een vervolg op haar Staat van het Theater
➖ 'Not bad for a girl' De Staat van het Theater, een jaar later op 3 september
Nooit eerder werd er een vervolg gemaakt op de Staat van het Theater. De Staat is traditiegetrouw de jaarlijkse opening van het Nederlands Theaterfestival en daarmee van het culturele seizoen. Laura’s Staat uit 2019 met als titel Not bad, for a girl werd lovend ontvangen door pers en publiek. ‘Het was de moedigste, interessantste en relevantste Staat die ik ooit heb gehoord’ (de Volkskrant). In het kader van de duurzaamheid spreekt Laura haar Staat dit jaar nog een keer uit en schrijft, bedenkt en improviseert live en lastminute wat afgelopen jaar met haar woorden heeft gedaan, wat er veranderd is, wat er beter, anders, mooier of misschien nog prangender is geworden.
De Staat van het Theater, een jaar later wordt uitgesproken op donderdag 3 september om 20.30 in ITA. Het is uitverkocht maar gelukkig kun je het toch live zien want er wordt een livestream uitgezonden: kijk hier.Foto: Anna van Kooij
-
‘In het echt’ vijf blind dates voor Theater Bellevue
➖ Een ode aan een mens, en eigenlijk aan alle mensen. Te zien van 25 - 28 aug in Bellevue
Stand-up filosofe Laura van Dolron is zichzelf genoeg tegengekomen de afgelopen maanden, ze wil andere mensen zien. Theater Bellevue stuurt haar op vijf blinddates met mensen die op een bijzondere manier door de huidige crisis getroffen zijn. Mensen die gehoord moeten worden, maar geen podium hebben.
Ze ontmoet hen in de ochtend en maakt in één dag een voorstelling over die ontmoeting, die ze ‘s avonds in Bellevue speelt. Muzikant Frank van Kasteren staat haar muzikaal bij met live-composities. Vijf unieke voorstellingen recht uit het hart: een ode aan een mens, en eigenlijk aan alle mensen.
Kijk voor kaartjes op de website van Bellevue voor meer informatie
Foto: Valentina Vos
-
‘In tijden van crisis blijkt de behoefte aan Laura van Dolron – met haar persoonlijke, integere en troostende bespiegelingen – ineens groter dan ooit.’ Theaterkrant
Van Dolron maakte een online versie van haar voorstelling ‘Een antwoord op alle vragen’ en speelt haar succesvoorstelling ‘Liefhebben’ (2014) deze zomer bij mensen thuis, in de tuin, op zolder, in ieder geval op afstand, omdat voor Laura live contact ook nodig blijft.
Een privévoorstelling van Laura van Dolron bijwonen? Meld je dan bij Nora Duijf via zakelijk@2021.lauravandolron.com.
Het is ook mogelijk om haar privéoptredens Liefhebben thuis of in de tuin te steunen via voordekunst.nl
Foto Natascha Libbert
-
Een privévoorstelling van Van Dolron bijwonen? Meld je dan bij Nora Duijf via zakelijk@2021.lauravandolron.com.
Het is ook mogelijk om haar privéoptredens Liefhebben thuis of in de tuin te steunen via voordekunst.nl
-
De Volkskrant woonde een privévoorstelling bij in Apeldoorn, bij een gezin dat een moeilijke tijd doormaakt.
➖ De Volkskrant woonde een privévoorstelling bij in Apeldoorn, bij een gezin dat een moeilijke tijd doormaakt.
Theatermaker Laura van Dolron warmt haar handen aan een kop thee in de tuin van een rijtjeshuis aan de Gentiaanstraat in Apeldoorn. De zon schijnt, de merels zingen uitbundig. ‘Dit is wel een beetje Oerol, toch?’, grapt ze, verwijzend naar het buitentheaterfestival op Terschelling. En zo kan Oerol inderdaad zijn: stoeltjes op het gras, een acteur die speelt in de zon. Maar de setting van vandaag is uniek, want Van Dolron speelt aan huis, in intieme kring, voor Lorissa Jonker (49), haar twee kinderen, en haar moeder. Ze kregen deze privévoorstelling cadeau van vriendin Sandra Valk, omdat het gezin een moeilijke tijd doormaakt. Moeder Christien (73) heeft uitgezaaide longkanker en is stervende.
Tekst: Herien Wensink
Fotografie: Natascha LibbertHet publiek zit op plastic tuinstoelen met roze kussens. Er is thee en boterkoek. Christien, kranig maar broos, komt met een looprek naar buiten. Ze krijgt een fleecedekentje tegen de kou. Zij is het nuchtere, sceptische type dat het allemaal nog moet zien. Van tevoren zei ze tegen haar dochter, over de voorstelling: ‘Ach kind, daar heb ik toch niks mee.’ Lorissa: ‘Maar het is natuurlijk ook een cadeau voor mij.’
Zonder corona was dit cadeau er niet geweest, want normaal speelt Van Dolron gewoon in theaters. Nu niet, al weken, en ze was het thuiszitten zat. De ‘stand-upfilosoof’, zoals ze zichzelf noemt, schrijft en speelt haar stukken zelf, zonder decor of kostuum: wat mascara en een fijne trui volstaan. Dat maakt haar nu flexibeler dan veel collega’s. Op Facebook plaatste ze een oproep waarin ze aanbood haar monoloog Liefhebben (2014) te spelen in tuinen en huiskamers. Daar kwamen intussen al vijftien aanvragen op. Komende weken volgen onder meer een bruiloft en een verjaardag, allemaal kleinschalig uiteraard. Geïnteresseerden geven zelf aan wat ze het waard vinden. Van Dolron grinnikt. ‘Daar was mijn zakelijk leider niet zo blij mee. We zijn nog op zoek naar aanvullende financiering.’
Vandaag, in Apeldoorn, speelt Van Dolron meteen in een wel heel bijzondere opstelling: op minder dan twee meter afstand van dit kleine, hechte, bedroefde groepje publiek. Als kleindochter Annemoon (18) een traan wegveegt, is Christien zichtbaar geëmotioneerd. Terwijl Van Dolron persoonlijke ontboezemingen over tegenslag en rouw koppelt aan inspirerende daden van Mandela en de Boeddha, pakt Lorissa de handen van haar dochter en moeder vast. De troostrijke tekst lijkt gemaakt voor de gelegenheid, maar Van Dolron permitteert zich ook wat grapjes. ‘Ik heb Sandra speciaal gebeld met de vraag of ik ‘fuck’ mag zeggen. Het mocht.’ Christien lacht. Soms sluit ze heel even haar ogen, maar meestal luistert ze actief mee, knikt ja, of schudt nee.
Halverwege pauzeert Van Dolron even en richt zich rechtstreeks tot de zieke: ‘Heb je het koud?’ Uit de woonkamer komt een dik dekbed, waar Christien bijna onder verdwijnt. Als Van Dolron hoort dat ze intussen een uur aan het praten is, roept ze: ‘Wat? Jullie zitten erbij alsof het tien minuten is!’ Lorissa, later: ‘De tijd vlóóg gewoon voorbij’. Na afloop houden zij en haar moeder elkaar minutenlang vast. Dan veegt Lorissa kordaat haar beide wangen droog.
Sandra en Lorissa zijn allebei al langer fan van Van Dolron, vertellen ze. Sandra heeft het boek meegenomen dat van Liefhebben is gemaakt, en dat Van Dolron op verzoek signeert. Ze hebben grote bossen bloemen voor het bijzondere bezoek gekocht.
De bijeenkomst was heel ontspannen en intiem, zegt Lorissa later. ‘Zo fijn, bij mijn moeder in de tuin, met het ruisen van de bomen en het zingen van de vogels. Dat is me echt bijgebleven.’ Ze vond het mooi hoe Van Dolron wist te raken met het kleine en kwetsbare. ‘Ze deelt persoonlijke ervaringen met goedgekozen voorbeelden en details, en die wekten bij mij direct ook allerlei dierbare herinneringen op.’ Een anekdote van Van Dolron over hoe haar vader zijn broer in een rolstoel rondreed, deed Lorissa denken aan haar eigen, jonggestorven, gehandicapte broertje. Van Dolron: ‘Ongelofelijk, wat zijn er toch veel verbanden tussen mensen.’ Lorissa: ‘Ja, tussen ons allemaal.’
Via een heel persoonlijk verhaal komt Van Dolron uit bij een herkenbaar, universeel gevoel, over hoe liefde en pijn hand in hand kunnen gaan – een inzicht dat de aanwezigen vandaag bijzonder aanspreekt. Ondanks haar nuchtere inborst zei ook Christien na afloop nog nadrukkelijk dat ze het mooi had gevonden. En kleinzoon Aiden (13), wat vond die er eigenlijk van? Lorissa: ‘Dat het te lang duurde.’
Als directeur van het Stadshospice in Utrecht is Lorissa vaak omringd door de dood. Eerder verloor ze al haar broertje en haar vader. ‘Ik weet niet of je goed of slecht kunt rouwen, maar wat volgens mij wel heel belangrijk is, is om er bewust mee om te gaan. Om de tijd te nemen voor het afscheid en er echt bij stil te staan. Rituelen zijn daarbij belangrijk, en de voorstelling van Laura was voor ons zo’n ritueel.’
Van Dolron zelf vond de middag ‘een immens geschenk. Het is natuurlijk wel heel spannend, zo kleinschalig en dichtbij. Dit was eigenlijk enger dan een uitverkochte zaal. Lorissa had me vooraf gewaarschuwd dat haar moeder kritisch zou zijn, dus ik vroeg me wel af: moeten we dit haar dan wel aandoen? Als ze het echt niks had gevonden, had het heel ongepast gevoeld. Dus het was extra fijn om te merken dat ze het mooi vond.’
Ze vervolgt: ‘Dit was theater op z’n allerpuurst. Ik breng mijn werk nu zonder enige context of structuur, en als het zelfs dan aanslaat, geeft dat een kick. Uiteindelijk werd het toch nog theatraal, zo tussen de rododendrons.’
-
NRC reportage: ‘Hartjes, bravo’s en ‘staande ovatie’ via de chat’
➖ Stand-up filosoof Laura van Dolron: ‘Ongelofelijk om weer in het theater te staan’
Theater Stand-up filosoof Laura van Dolron oefende zaterdag met het opvoeren van haar voorstelling ‘Een antwoord op alle vragen’ op video. „Het beeld van mijn ouders in hun computerkamertje hielp me wel.”
Door Ron Rijghard
‘Dit was crazy”, is het eerste wat Laura van Dolron zegt als haar voorstelling Een antwoord op alle vragen is afgelopen. Beter: als de live-uitzending van de voorstelling via videoplatform Vimeo voorbij is. Van Dolron staat op een plateau dat gebouwd is over de stoelen in de zaal van De Kleine Komedie in Amsterdam. Naast haar, op het balkon, zit acteur Willem de Wolf en op het podium staan haar musici Frank van Kasteren en Wilko Sterke, omgeven door een stel camera’s. Er is twee man publiek: journalisten, onder wie de verslaggever van NRC, achter op het podium.
De uitzending is een try-out. Komend weekend kunnen liefhebbers van de stand-upfilosoof de gestreamde voorstelling tegen betaling zien.
Het proefpubliek stuurt na afloop via de chat hartjes, bravo’s en „staande ovatie”, meldt een medewerker. Een toeschouwer schrijft het theater te missen, maar een ander zegt dat de acteurs zo dichtbij kwamen dat het leek alsof zij er toch bij was.
Vanaf het balkon maakt De Wolf een smekend grijpgebaar naar Van Dolron. „Ik zit te ver weg van je.” Het moeten zitten bevalt hem niet, zegt hij. „Ik heb een paar keer willen dansen. Ik wil mijn vrolijkheid kunnen uiten.”
‘Ongelofelijk om weer in het theater te staan’
Dat publiek is een reden om weer op te willen treden, net als het mededogen met haar partner. „Als we samen thuis zijn, dan krijgt hij elke dag een Laura van Dolron-voorstelling voor zijn kiezen. Dat is op den duur wat veel van het goede.”
Bij het spelen richtte ze zich tot haar muzikanten. „Frank en Wilko zaten in deze opstelling recht voor me en ik heb niet veel publiek nodig. Als Wilko bij een verhaal tranen in zijn ogen krijgt, dan geeft dat voldoende vertrouwen in wat ik aan het doen ben.”
Een lach uit de zaal kan ook afleiden. „Als er wordt gelachen maak ik drie grappen extra.” Maar De Wolf wil ze wel dichterbij hebben. Er komt een tweede plateau in de zaal. „Dat lange lijf is veel te leuk om verborgen te houden.”
Het spelen op camera was haar niet tegengevallen. Ze wist dat haar ouders keken. „Het beeld van mijn ouders in hun computerkamertje hielp me wel.” Sowieso wil ze zich niet te veel aanpassen. „Het is goed zoals het is. We gaan dit zo de wereld inslingeren.”
Laura van Dolron: Een antwoord op alle vragen. Za 16 en zo 17 mei, 20.00 uur. Kaarten via dekleinekomedie.nl
-
Livestream ‘Een antwoord op alle vragen’ vanuit de Kleine Komedie 16 & 17 mei
➖ Een antwoord op alle vragen online
Aanstaande zaterdag 16 en zondag 17 mei spelen we om 20.00 uur een livestream van ‘Een antwoord op alle vragen’ vanuit De Kleine Komedie.Een ‘kaartje’ of beter gezegd een link kun je kopen via website van De Kleine Komedie. Heb je een prangende, ontroerende of grappige vraag? Schrijf hem op een briefje en maak er een foto van.
‘Prachtig, troostrijk en persoonlijker dan ooit’- Het Parool
Laura van Dolron geeft privévoorstellingen op zolder
Theatermaker Laura van Dolron wilde niet meer tegen schermen praten. Ze nodigde kunstchef Jan Pieter Ekker uit voor een voorstelling op haar zolder.
Begin april – het was de derde week van de ‘intelligente lock- down’ – twitterde theatermaker Laura van Dolron dat ze niet te- gen schermen wilde praten maar tegen mensen. Ik ant- woordde dat ik niet naar schermen wilde kijken, maar naar mensen. Zij zei dat ze wel een privévoorstelling op zolder wilde geven, ‘als je durft’. Ik antwoordde dat ik wel durfde, zij beloofde een ‘mooie onemanshow te maken’, verwijzend naar het publiek in plaats van de persoon op podium.
Mijn vrouw, die meer shows van haar heeft gezien dan ik, mocht ook mee; een paar dagen voordat we hadden afgesproken, stuurde Van Dolron een appje dat ze iets op maat ging schrij- ven. ‘Willen jullie mij elk twee vragen, twee zorgen en twee dingen die je mist mailen.’
Op Koningsdag reden mijn vrouw en ik naar het huis van Van Dolron in Schiebroek, onder de rook van Rotterdam. Haar man deed open, wilde ons een hand geven, maar trok die net op tijd weer in, en wees ons de weg naar zolder. Daar zat Van Dolron al klaar, tussen een wasrek en een tent van de kinderen. Ze droeg tijgersok- ken, op haar schoot stond een laptop. Wij na- men plaats op de twee stoelen die tegenover haar stonden, en Van Dolron begon het verhaal voor te lezen dat ze die ochtend speciaal voor ons had geschreven.
Een beetje freestylenDat begon met een nachtmerrie: ze speelde in Gent voor het liefste, aandachtigste publiek ooit. Ze was te laat, want ze stond in de verkeer- de zaal, had gekke kleren aan, geen mascara op, terwijl ze altijd mascara draagt. Ze besloot haar tekst overboord te gooien omdat ze die über- haupt niet kende en te gaan freestylen. Na afloop druppelde het zo lieve Gentse publiek langzaam en zeer beleefd naar buiten en voelde ze hoe arrogant ze was geweest om te denken dat een beetje freestylen wel genoeg zou zijn.
“Die droom bezocht mij omdat jullie mij van- daag bezoeken. Ik wilde niet zomaar freestylen, dus heb iets geschreven voor vandaag over nu. Woorden speciaal voor jullie omdat jullie speci- aal in de auto zijn gestapt vandaag.”
Het was prachtig, troostrijk en persoonlijk (dat zijn Van Dolrons voorstellingen eigenlijk altijd), maar nu was het dubbel persoonlijk. Er- gens halverwege moest mijn vrouw huilen, zoals zij bijna altijd wel even moet huilen bij een voorstelling van Van Dolron. Als dank hadden we oranje tompoucen, bloemen en een fles wijn meegenomen. Of dat genoeg was? Het was na- tuurlijk onbetaalbaar.
Enorme pot geld
Een paar dagen later schreef Van Dolron dat ze ‘een ketting’ wilde beginnen: Ode op zolder. Wij waren de eersten en mochten iemand aanwij- zen voor wie zij op haar zolder een privévoor- stelling zou maken. Wij sturen Wim Pijbes, omdat hij een onvermoeibare strijder voor de kunsten is én omdat hij als directeur van Stichting Droom en Daad over een enorme pot geld van een Rotterdamse havenbaron beschikt (‘Wij investeren in projecten die bijdragen aan een mooi en aantrekkelijk Rotterdam,’ staat op de website. ‘Liveable voor bewoners en loveable voor bezoekers’). In de hoop dat hij het een mooi project vindt, én dat hij vervolgens iemand stuurt uit een heel andere hoek.Een privévoorstelling van Van Dolron bijwonen? Meld je dan via zakelijk@2021.lauravandolron.com. Het is ook mogelijk om haar privéoptredens Liefhebben thuis of in de tuin te steunen via voordekunst.nl
-
Theatermaker Laura van Dolron: ‘We zouden moeten leven vanuit de vraag: wat is leven?’
➖ 'Met deze Corona-crisis ervaren we iets dat veel groter is dan wij. Ik merk dat mensen daar milder en opener van worden.'
Voor iemand die met praten haar brood verdient, kent Laura van Dolron opvallend veel waarde toe aan stilte. ‘Ik betwijfel of je in het leven steeds verder komt.’
Fokke Obbema, april 2020
‘In de eerste drie jaar is een veilige basis gelegd waar ik nog altijd op teer. Ik heb van mijn ouders geleerd dat het boeiend is, zodra ik mijn mond opendoe: ‘Als jij iets zegt, is dat fantastisch.’ Daaraan dank ik het zelfvertrouwen dat me in staat stelt op het podium mijn mond open te doen. Ik ben echt een zondagskind.’
Laura van Dolron, oudste in een gezin met drie kinderen, groeit in de jaren zeventig en tachtig op in een artistiek gezin, behorend tot de Rotterdamse middenklasse. Beide ouders volgen de kunstacademie, waarna haar vader gemeenteambtenaar wordt en haar moeder bovenal moeder. ‘Mijn ouders hadden allebei problemen voordat ik werd geboren. Zij had straatvrees, hij had last van sombere buien. Ik kwam ter wereld en redde de boel. Zo is het me verteld. Wat natuurlijk een ambitie voor de rest van je leven oplevert.’
Die achtergrond leidt tot wat ze ‘een redderssyndroom’ noemt: ‘Zodra ik een sombere man zag, stapte ik op hem af, voelde ik de trilling en dacht: ‘Dit kan ik!’ Zeven jaar lang ben ik met een zwaar depressieve man geweest. Achteraf bekende hij dat hij dacht dat ik op zijn depressiviteit was gevallen. Dus wilde hij er niets aan doen.’
Na zijn serie over de zin van het leven gaat Fokke Obbema dit jaar in een nieuwe reeks op zoek naar het antwoord op de vraag: wat is voor u een zinvol leven? Op deze overzichtspagina leest u alle voorgaande gesprekken in deze serie.
Inmiddels is ze 43 jaar, heeft ze twee dochters van 5 en 3, samen met een tien jaar jongere Vlaamse man die ‘vrolijk en licht’ is. Hij beëindigde een jarenlange relatie na het zien van Het voordeel van de twijfel, een van de vele voorstellingen die Van Dolron op haar naam heeft staan. Een jaar later komen ze elkaar tegen.Het hele interview is hier te lezen op de website van De Volkskrant of hier op onze eigen website.
Fotografie: Jitske Schols
-
“Ik wil niet tegen schermpjes praten maar tegen mensen.”
Deze tekst schreef ik voor Culture Club een heerlijk programma op de Belgische Radio 1, ik schreef live mee met de uitzending en las twee keer voor een keer aan het begin, een keer aan het einde.
Toen ik begon met schrijven was het nieuws…waarin gezegd werd dat er in Italië die dag 700 en in België die dag 132 doden waren, en dat Bill Withers overleden was.Ik ga zo live schrijven tijdens een radio-uitzending op Radio 1 België, vanaf mijn zolder waar ik net een huilbui had.
Ik spreek Tom van de lijnendienst…
Ik denk nog een traan te zien liggen, en denk aan mijn huilbui…
“Ik wil niet tegen schermpjes praten maar tegen mensen”. Snikte ik tegen mijn geliefde…
Op de eenzame zolder…Les hier de hele tekst:
-
Tournee vanwege Corona virus grotendeels uitgesteld
➖ Een viering van de zogenaamd zwakkeren van de samenleving die eigenlijk de sterken zijn
Vanaf 27 feb t/m 2 mei te zien
We hebben allemaal een verhaal, maar niet elk verhaal wordt genoeg gehoord. Stand-up philosopher Laura van Dolron vroeg Het Zuidelijk haar op blind dates te sturen naar plekken waar mensen zijn, die je normaal niet hoort. Ze ontdekte verhalen die wondermooi, soms verdrietig of pijnlijk en vaak hoopvol zijn.
Van Dolron ontmoette mensen in onder andere in tbs-kliniek, een hospice, bij de AA en in een dagopvang voor dakloze illegalen. “Deze mensen hebben een indrukwekkend levensverhaal en zullen zelden aan talkshowtafels komen. De schreeuwers laten zich wel horen, maar de mensen die niet de macht of de behoefte hebben om zich te uit te spreken, hebben vaak meer zinnigs te vertellen.”
De voorstelling is een reisverslag, een inspirerende monoloog doorspekt met momenten waar Van Dolron live met de mensen die ze ontmoette reflecteert. Ze deelt het podium telkens in afwisselende samenstellingen, maar met vaste gasten Marcio Da Silva, Steve Aernouts. Muzikant Frank van Kasteren staat haar muzikaal bij en componeert live muziek.
Vanaf 26 februari t/m 2 mei te zien door heel het land!
NRC – Elisabeth Oosterling ⭐️⭐️⭐️⭐️
Van Dolron hanteert haar welbekende ‘stand-up philosophy’-stijl, losjes en persoonlijk, maar gaat ook nadrukkelijk het gesprek aan. Dat maakt opvallend veel los uit het publiek. Zo wordt Wat we normaal niet horen een krachtig pleidooi om elkaar te bevragen, om te luisteren naar de ervaringen van een ander zonder kritiek of tegenwerpingen.
De Volkskrant – Hein Janssen ⭐️⭐️⭐️⭐️
Wat we normaal niet horen is niet moralistisch, maar wel hartverwarmend. Gaandeweg de voorstelling is het tl-licht zowaar warmer geworden
-
‘Laura’s Staat van het Theater 2019′ was warm, persoonlijk en ontroerend’ – NRC
➖ Nederlands Theater Festival vraagt Laura om festival te openen
Laura van Dolron sprak de Staat van het Theater met de titel ‘Not bad, for a girl’ uit en opende daarmee het Nederlands Theater Festival 2019. Lees hier de Staat van het Theater 2019.
NRC schreef: Maak theater met troost, met hoop, zonder schaamte
Theaterkrant schreef: ‘Op haar eigen, persoonlijke, schijnbaar luchtige en warmbloedige manier sleepte zij haar toehoorders mee in een verhaal over relativering, menselijkheid en doen wat echt belangrijk is.
‘De Staat van het theater 2019 was warm, persoonlijk en ontroerend. Van Dolrons oproep om angst en schaamte niet te laten overheersen en het belangrijkste niet uit het oog te verliezen, was trefzeker.’ -
Ook op de hoogte blijven van het werk van Laura?
Schrijf je via deze link in voor de nieuwsbrief!
en ontvang brieven van Laura van Dolron -
Laura regisseert Emilio Guzman
Kom dan! is al de derde voorstelling van Emilio Guzman die Laura regisseert.
De voorstelling speelt dit seizoen door Nederland.Emilio over Laura:
‘Zeven jaar geleden zei ik tegen een vriend: “Weet je wie ik het liefst als regisseur zou willen hebben? Laura van Dolron, die maakt iets wat ik stiekem ook zou willen maken.” Hij zei: “Dan vraag je haar toch?” Ik had duidelijk regie nodig.Ik schreef Laura een mail en haar reactie was geweldig. Ze had een burn-out, een moeizame zwangerschap, moest thuis zitten, kon even niks doen, maar ze zag mij wel als een welkome afleiding. Ze sloot af met: Warms uit ziekenboeg Laura.
Die ziekenboeg heb ik bezocht; Laura lag op dat moment bij haar moeder thuis, in haar oude slaapkamer. Daar heb ik mijn volledige voorstelling aan haar voorgelezen. Het is de meest intieme voorstelling die ik ooit heb gegeven. Inmiddels maak ik dankzij Laura al drie voorstellingen precies wat ik zelf wil maken. Ze maakt me elk programma weer beter.’Kom dan! is nog t/m donderdag 17 mei te zien. Kijk hier voor alle speeldata van Emilio.
-
Laura als action writer
Naast stand-up filosoof is Laura van Dolron ook action writer. Omdat zij niet alleen theater wil maken óver maar ook ín de wereld, schrijft zij live stukken die ze direct opvoert. Dit doet ze bij allerlei bijeenkomsten.
Lees meer ….
Gastenboek
Mvgrt Goudenschatkist
Bij Oostpool was jij met Willem te gast voor een livestream bina alle vragen…kregen een antwoord.
Inclusief fantastische muzikanten.
Een zeer inventieve leuke grappige interactieve samenspel.
Ik heb genoten,dankjewel.
Liefs,en knuffel
Beste Laura. Zaterdagavond naar je gekeken en geluisterd: Wat is nodig. De woorden: even niet en de pauzeknop hebben me geholpen om op vredige wijze om te gaan met een emotionele situatie.
Dank daarvoor.
Beste Laura,
Een fijne voorstelling was het vanavond de 27ste,vanuit De Studio; alsof we een gesprek hadden, zo gewoon. En tegelijkertijd bemoedigend en ontroerend, herkenbaar en…heerlijk helder! En ik heb toch wel gelachen hoor, ook al zat ik thuis en niet in de zaal. Dank je wel.